Komitety właściwe do rozpatrzenia określonych kategorii spraw

I. Właściwość Komitetu

Pod obrady Komitetu Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji należy kierować projekty ustaw, które są związane z informatyzacją.

II. Skład Komitetu

W skład Komitetu wchodzą:

• Przewodniczący – minister właściwy do spraw informatyzacji,
• Wiceprzewodniczący, którym jest sekretarz stanu albo podsekretarz stanu wyznaczony przez ministra właściwego do spraw informatyzacji,
• Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów albo wyznaczony przez niego sekretarz stanu lub podsekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów,
• wyznaczeni przez właściwych ministrów sekretarze stanu lub podsekretarze stanu, po jednym z każdego ministerstwa, z wyłączeniem ministerstwa obsługującego ministra wymienionego w pkt 2,
• Pełnomocnik Prezesa Rady Ministrów do spraw GovTech.

Przewodniczący do udziału w pracach Komitetu:

• zaprasza Prezesa Rządowego Centrum Legislacji, w przypadku gdy przedmiotem tych prac będzie projekt ustawy. W pracach Komitetu mogą brać udział przedstawiciele Prezesa Rządowego Centrum Legislacji,
• zaprasza, z głosem doradczym, przedstawiciela Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego,
• może zapraszać, z głosem doradczym, inne osoby reprezentujące organy, instytucje lub organizacje lub przedsiębiorców – stosownie do przedmiotu prac Komitetu.

III. Podmioty uprawnione do wniesienia projektu pod obrady Komitetu

Podmiotami uprawnionym do wniesienia projektu ustawy do rozpatrzenia przez Komitet Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji jest organ wnioskujący, przez który należy rozumieć:

• członka Rady Ministrów,
• Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów,
• podmiot, który został upoważniony przez Prezesa Rady Ministrów do opracowania lub prowadzenia procesu uzgodnień, konsultacji publicznych i opiniowania lub wnoszenia projektów do rozpatrzenia przez właściwe komitety, Stały Komitet Rady Ministrów, komisję prawniczą i Radę Ministrów. Przykładowy katalog tych podmiotów został opisany przy etapie Opracowanie projektu,
• podmiot, który na podstawie przepisów odrębnych posiada upoważnienie do opracowania, uzgadniania, konsultacji publicznych, opiniowania i wnoszenia projektu do rozpatrzenia przez właściwe komitety, Stały Komitet Rady Ministrów, komisję prawniczą i Radę Ministrów.

Wnosząc projekt ustawy do rozpatrzenia przez Komitet Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji, organ wnioskujący przesyła go za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej. Zasada ta nie dotyczy projektów ustaw zawierających informacje niejawne w rozumieniu przepisów o ochronie informacji niejawnych.

IV. Wniesienie projektu pod obrady Komitetu

Zasadą jest, że organ wnioskujący wnosi projekt ustawy do rozpatrzenia przez Komitet Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji po przeprowadzeniu etapu uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania projektu. Projekt ten powinien uwzględniać uwagi i stanowiska zgłoszone w toku uzgodnień, konsultacji publicznych i opiniowania projektu, które organ wnioskujący uznał za zasadne. Wszelkie zmiany dokonywane w projekcie ustawy powinny znaleźć swoje odzwierciedlenie w uzasadnieniu oraz OSR.

W szczególnych przypadkach organ wnioskujący może wnieść autopoprawkę do projektu ustawy skierowanego pod obrady Komitetu Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji. Zalecane jest, aby autopoprawka wnoszona przed terminem posiedzenia Komitetu miała postać propozycji konkretnego brzmienia przepisu ustawy, zawartej w piśmie skierowanym do rozpatrzenia przez Komitet. W celu wyraźnego zaznaczenia zakresu autopoprawki nie należy nanosić jej na tekst projektu ustawy. Powyższa reguła nie znajdzie zastosowania w przypadku, gdy zmiany dokonywane w projekcie są znaczne, wówczas organ wnioskujący przedstawia nowy tekst do rozpatrzenia przez Komitet Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji, wyróżniając graficznie wprowadzone zmiany. Natomiast autopoprawka zgłoszona przez organ wnioskujący w trakcie posiedzenia jest rozpatrywana bezpośrednio na tym posiedzeniu.

V. Wymagania dotyczące wniosku o rozpatrzenie projektu

Wniosek o rozpatrzenie projektu ustawy powinien określać w sposób zwięzły przesłanki mające wpływ na podjęcie rozstrzygnięcia przez Komitet oraz powinien zawierać informację:

• o pozycji projektu ustawy w wykazie prac legislacyjnych Rady Ministrów oraz o terminie planowanego przyjęcia tego projektu, jeżeli termin ten został określony,
• o wynikach przeprowadzonych uzgodnień,
• o stanowisku organu wnioskującego wobec opinii Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego,
• na temat ustaleń właściwych komitetów.

Do wniosku o rozpatrzenie projektu ustawy przez Komitet należy dołączyć:

• tekst projektu wraz z uzasadnieniem, w tym OSR,
• protokół rozbieżności, zestawienie nieuwzględnionych uwag oraz raport z konsultacji,
• opinię o zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej i stanowisko organu wnioskującego w przypadku nieuwzględnienia uwag przedstawionych w tej opinii,
• opinię Rady Legislacyjnej wraz ze stanowiskiem organu wnioskującego,
• listę kontrolną osiągania interoperacyjności przez system teleinformatyczny regulowany przez projekt,
• opinie, analizy i inne materiały wymagane lub niezbędne ze względu na przedmiot projektu.

Wniosek badany jest pod względem spełniania wymagań formalnych i, jeśli ich nie spełnia, Sekretarz Komitetu może wystąpić do organu wnioskującego o usunięcie braków formalnych w wyznaczonym terminie. Sekretarz każdorazowo określa termin w zależności od rodzaju uchybień oraz czasu koniecznego do uzupełnienia wniosku. Jeżeli w wyznaczonym terminie organ wnioskujący nie uzupełni braków formalnych wniosku, Sekretarz Komitetu może zwrócić projekt ustawy organowi wnioskującemu. Ponadto jeżeli z dołączonego protokołu rozbieżności wynika, że w zakresie objętym właściwością Komitetu zasadne jest ponowne przeprowadzenie uzgodnień w całości lub w określonym zakresie, Przewodniczący Komitetu może zwrócić projekt ustawy organowi wnioskującemu, zobowiązując go do ich przeprowadzenia, w szczególności może zobowiązać go do zorganizowania konferencji uzgodnieniowej.

Po zakończeniu etapu badania wymogów formalnych wniosku Sekretarz Komitetu Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji przekazuje wniesiony przez wnioskodawcę projekt ustawy osobom uczestniczącym w pracach Komitetu za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej.

VI. Uwagi do projektu

Prawo zgłaszania uwag do projektu ustawy rozesłanego przez Sekretarza Komitetu posiadają osoby wchodzące w skład Komitetu (członkowie Komitetu) oraz biorący udział w pracach Komitetu Prezes Rządowego Centrum Legislacji.

Uwagi do projektu ustawy należy wnosić w formie tabeli w terminie 4 dni od dnia przekazania projektu przez Sekretarza Komitetu. Wzór tabeli stanowi załącznik do niniejszego opracowania. W wyjątkowych sytuacjach termin ten może zostać zmieniony przez Przewodniczącego lub z upoważnienia Przewodniczącego przez Sekretarza Komitetu, z uwagi na złożoność lub pilność projektu ustawy. Uwagi do projektu są wnoszone za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej i w takiej samej formie są następnie przekazywane wnioskodawcy projektu (jego autorowi).

Organ wnioskujący odnosi się do przedstawionych uwag nie później niż czwartego dnia następującego po dniu, w którym upłynął termin zgłaszania uwag. Następnie organ wnioskujący ma 3 dni od dnia otrzymania odniesienia się do uwag na przekazanie Sekretarzowi Komitetu swojego stanowiska.

VII. Tryb pracy Komitetu

Zasadą jest, że Komitet Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji rozpatruje projekt ustawy na posiedzeniu. Przepisy zarządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie Komitetu Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji dopuszczają jednak możliwość rozpatrzenia projektu ustawy w trybie obiegowym. O trybie tym decyduje Przewodniczący Komitetu albo działający z jego upoważnienia Sekretarz tego Komitetu, na wniosek organu wnioskującego albo z własnej inicjatywy.

•  Rozpatrywanie projektu na posiedzeniu

Komitet Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji rozpatruje projekt ustawy według ustalonego przez Sekretarza Komitetu projektu porządku obrad.

Prace nad konkretnym projektem ustawy na posiedzeniu Komitetu Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji rozpoczyna krótkie zreferowanie meritum rozwiązań zawartych w projekcie. Projekt ustawy referuje  przedstawiciel organu wnioskującego.

W trakcie dalszych prac nad projektem ustawy Komitet Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji rozpatruje:

• rozbieżności stanowisk, ujęte w protokole rozbieżności, opracowanym po etapie uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania projektu (patrz objaśnienia dotyczące etapu Uzgodnienia, konsultacje publiczne lub opiniowanie), w zakresie objętym właściwością Komitetu,
• uwagi zgłoszone do projektu ustawy w zakresie objętym właściwością Komitetu w terminie wyznaczonym na ich przedstawienie.

Przewodniczący Komitetu Rady Ministrów do Spraw Cyfryzacji może wyrazić zgodę na rozpatrzenie przez Komitet:

• uwag zgłoszonych w toku uzgodnień i następnie wycofanych, uwag uzgodnionych albo uwag pozostawionych bez rozpatrzenia – wyłącznie na umotywowany wniosek organu zgłaszającego te uwagi (patrz objaśnienia dotyczące etapu Uzgodnienia, konsultacje publiczne lub opiniowanie),
• uwag zgłoszonych po upływie terminu wyznaczonego na ich przedstawienie lub zgłoszonych na posiedzeniu Komitetu Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji. Jeżeli Przewodniczący nie wyrazi na to zgody, kieruje projekt do rozpatrzenia w innym terminie albo decyduje o nierozpatrywaniu zgłoszonych uwag.
•  Rozpatrywanie projektu w trybie obiegowym

Sekretarz Komitetu Rady Ministrów do Spraw Cyfryzacji, kierując projekt ustawy do rozpatrzenia przez ten Komitet w trybie obiegowym, wyznacza termin na zajęcie stanowiska. Wyznaczenie terminu krótszego niż 2 dni od przekazania projektu ustawy jest dopuszczalne wyłącznie w szczególnie uzasadnionych przypadkach.

VIII. Rozstrzygnięcia Komitetu

• Projekt rozpatrywany na posiedzeniu

W przypadku gdy projekt ustawy został skierowany do rozpatrzenia przez Komitet Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji na posiedzeniu, prace nad tym projektem mogą zakończyć się:

• przyjęciem projektu ustawy bez zmian i rekomendowaniem go Stałemu Komitetowi Rady Ministrów lub właściwym komitetom,
• przyjęciem projektu ustawy ze zmianami i rekomendowaniem go Stałemu Komitetowi Rady Ministrów lub właściwym komitetom,
• rekomendowaniem Stałemu Komitetowi Rady Ministrów lub właściwym komitetom odrzucenia projektu ustawy,
• podjęciem rozstrzygnięcia o ponownym rozpatrzeniu projektu ustawy po spełnieniu określonych wymogów lub w innym terminie. W takim przypadku Komitet Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji może w zakresie swojej właściwości:
• zobowiązać organ wnioskujący do:
  • przeprowadzenia procesu uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania,
  • opracowania i wniesienia do rozpatrzenia w określonym terminie nowego tekstu projektu ustawy,
  • dokonania w projekcie ustawy niezbędnych zmian i uzupełnień,
• skierować projekt ustawy do zaopiniowania przez wskazany organ wewnętrzny Rady Ministrów.
• Projekt rozpatrywany w trybie obiegowym

Projekt ustawy, wobec którego została podjęta decyzja, że będzie rozpatrywany w trybie obiegowym, uważa się za przyjęty, jeżeli:

• w wyznaczonym terminie nie zgłoszono do niego uwag,
• zgłoszone uwagi zostały uwzględnione przez organ wnioskujący,
• zgłoszone uwagi zostały wyjaśnione przez organ wnioskujący, a wyjaśnienia te zostały przyjęte przez podmiot zgłaszający w terminie 3 dni od dnia otrzymania odniesienia do uwag.

Tym samym nieuwzględnienie lub niewyjaśnienie uwag zgłoszonych do projektu ustawy, a także nieprzyjęcie wyjaśnień skutkuje przerwaniem trybu obiegowego i koniecznością rozpatrzenia projektu w trybie zwykłym, tj. na posiedzeniu Komitetu Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji.

Sekretarz Komitetu Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji informuje:

• osoby uczestniczące w pracach Komitetu o przyjęciu danego projektu ustawy w trybie obiegowym;
• Sekretarza Stałego Komitetu Rady Ministrów o przyjęciu przez Komitet w trybie obiegowym projektu ustawy.

IX. Udostępnienie dokumentów w RPL

Sekretarz Komitetu Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji udostępnia w RPL wszelkie dokumenty dotyczące prac nad projektem ustawy, w szczególności:

• wniosek o rozpatrzenie projektu ustawy wraz z projektem ustawy, uzasadnieniem i OSR oraz z innymi dokumentami dołączonymi do wniosku,
• zgłoszone uwagi do projektu,
• ustosunkowanie się organu wnioskującego do zgłoszonych uwag,
• wyciąg z protokołu ustaleń Komitetu Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji.

Zanim przejdziesz do następnego etapu, sprawdź:

I. Właściwość Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów

Pod obrady Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów należy kierować projekt ustawy w sprawach istotnych dla gospodarki i rozwoju kraju, w szczególności:

• o istotnym wpływie na:
• zdolności rozwojowe gospodarki,
• zrównoważony rozwój, klimat i bezpieczeństwo energetyczne,
• rynek pracy i sytuację demograficzną,
• gospodarowanie finansami publicznymi i majątkiem Skarbu Państwa,
• jakość otoczenia regulacyjnego przedsiębiorców i obywateli;
• o przewidywanych skutkach finansowych w wysokości przekraczającej 500 mln zł rocznie.

II. Skład Komitetu

W skład Komitetu wchodzą:

• Przewodniczący Komitetu – Prezes Rady Ministrów;
• Wiceprzewodniczący Komitetu – Przewodniczący Stałego Komitetu Rady Ministrów;
• członkowie wskazani w treści aktu kreującego Komitet.

Dodatkowo Przewodniczący zaprasza do udziału w pracach Komitetu:

• członków Rady Ministrów, na prawach członka Komitetu, którzy nie wchodzą w skład Komitetu, jeśli rozpatrywana sprawa należy do zakresu ich kompetencji;
• inne osoby z głosem doradczym.

III. Prace Komitetu

Zgodnie z przepisem § 19 zarządzenia nr 131 Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 września 2016 r. w sprawie Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów (M.P. 2021 r. poz. 117) do prac Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów stosuje się przepisy dotyczące Stałego Komitetu Rady Ministrów.

I. Właściwość Komitetu

Pod obrady Komitetu Społecznego Rady Ministrów należy kierować projekty ustaw służących:

• poprawie sytuacji rodzin w Rzeczypospolitej Polskiej, w tym sytuacji demograficznej i dochodowej społeczeństwa, jakości życia i warunków życia,
• wspieraniu aktywności zawodowej, edukacyjnej i kulturalnej oraz sportowo-rekreacyjnej,
• poprawie dostępności i poziomu usług socjalnych i opiekuńczych oraz sytuacji osób niepełnosprawnych i ich opiekunów oraz osób starszych, w tym emerytów.

II. Skład Komitetu

W skład Komitetu wchodzą:

• Przewodniczący Komitetu – Wiceprezes Rady Ministrów Piotr Gliński;
• Wiceprzewodniczący Komitetu – powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek Przewodniczącego Komitetu;
• członkowie Komitetu wskazani w treści aktu kreującego Komitet.

Przewodniczący Komitetu może zapraszać do udziału w pracach Komitetu, z głosem doradczym, również inne osoby.

Ponadto w posiedzeniach Komitetu stale lub doraźnie mogą uczestniczyć, bez prawa udziału w podejmowaniu rozstrzygnięć, osoby zaproszone przez Sekretarza Komitetu, jeżeli uzna on ich udział w posiedzeniu za niezbędny do wykonywania powierzonych im zadań służbowych albo do obsługi prac Komitetu.

III. Prace Komitetu

Zgodnie z przepisem § 17 zarządzenia nr 205 Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie Komitetu Społecznego Rady Ministrów (M.P. z 2019 r. poz. 937 i 1148 oraz z 2021 r. poz. 214) do prac Komitetu Społecznego Rady Ministrów stosuje się przepisy dotyczące Stałego Komitetu Rady Ministrów.

I. Właściwość Komitetu

Pod obrady Komitetu Rady Ministrów do spraw Bezpieczeństwa Narodowego i spraw Obronnych należy kierować projekty ustaw o istotnym wpływie na zagadnienia bezpieczeństwa i obrony państwa.

II. Skład Komitetu

W skład Komitetu wchodzą:

• Przewodniczący Komitetu – Wiceprezes Rady Ministrów wskazany przez Prezesa Rady Ministrów;
• pozostali członkowie Komitetu wskazani w treści aktu kreującego Komitet.

Przewodniczący Komitetu może zaprosić do udziału w pracach Komitetu inne osoby z głosem doradczym.

III. Prace Komitetu

Zgodnie z przepisem § 4 ust. 3 zarządzenia nr 162 Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 października 2020 r. w sprawie Komitetu Rady Ministrów do spraw Bezpieczeństwa Narodowego i spraw Obronnych (M.P. poz. 918) Przewodniczący Komitetu określa szczegółowe sposoby i terminy realizacji zadań Komitetu,  związanych z rozpatrywaniem projektów ustawy o istotnym wpływie na zagadnienia bezpieczeństwa i obrony państwa, oraz wskazuje osoby lub podmioty odpowiedzialne za ich wykonanie.

I. Właściwość Komitetu

Pod obrady Komitetu do Spraw Europejskich należy kierować projekty ustaw wdrażające prawo Unii Europejskiej, które zostały oznaczone w Wykazie prac legislacyjnych Rady Ministrów literami UC.

II. Skład Komitetu

W skład Komitetu wchodzą:

• Przewodniczący Komitetu – minister właściwy do spraw członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, reprezentowany przez Sekretarza do Spraw Europejskich będącego sekretarzem stanu w urzędzie obsługującym tego ministra,
• członkowie:
• ministrowie, których szczegółowy zakres działania określają przepisy wydane na podstawie art. 33 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów, reprezentowani przez sekretarza stanu albo podsekretarza stanu,
• Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów albo wyznaczony przez niego sekretarz stanu lub podsekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów,
• Prezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej albo wyznaczony przez niego wiceprezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej.

Dodatkowo w pracach Komitetu może brać udział minister – członek Rady Ministrów. W posiedzeniach Komitetu mogą również uczestniczyć, bez prawa udziału w podejmowaniu rozstrzygnięć, zaproszeni przez Przewodniczącego Komitetu przedstawiciele organów, instytucji lub organizacji właściwych w sprawach będących przedmiotem prac Komitetu, w szczególności przedstawiciele Przewodniczącego Stałego Komitetu Rady Ministrów, Prezesa Rządowego Centrum Legislacji, Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych, Szefa Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz Prezesa Narodowego Banku Polskiego. Ponadto dla uzyskania wiedzy specjalistycznej do uczestnictwa w pracach Komitetu sekretarz Komitetu, za zgodą Przewodniczącego Komitetu, może zapraszać z głosem doradczym ekspertów reprezentujących organy, instytucje lub organizacje właściwe w sprawach będących przedmiotem prac Komitetu.

III. Podmioty uprawnione do wniesienia projektu pod obrady Komitetu

Podmiotami uprawnionymi do wniesienia projektu ustawy do rozpatrzenia przez Komitet do Spraw Europejskich są, co do zasady, te same podmioty, które posiadają prawo opracowania projektu ustawy, prowadzenia jego uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania.

Prawo wniesienia projektu ustawy po obrady Komitetu do Spraw Europejskich przysługuje zatem:

• członkom Rady Ministrów,
• Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów,
• podmiotom, które zostały upoważnione przez Prezesa Rady Ministrów do opracowania lub prowadzenia procesu uzgodnień, konsultacji publicznych i opiniowania lub wnoszenia projektów ustaw do rozpatrzenia przez właściwe komitety, Stały Komitet Rady Ministrów, komisję prawniczą oraz Radę Ministrów. Przykładowy katalog tych podmiotów został szczegółowo opisany przy etapie Opracowanie projektu,
• podmiotom, które na podstawie przepisów odrębnych posiadają upoważnienie do opracowania, uzgadniania, konsultacji publicznych, opiniowania i wnoszenia projektów ustaw do rozpatrzenia przez właściwe komitety, Stały Komitet Rady Ministrów, komisję prawniczą oraz Radę Ministrów.

IV. Wniesienie projektu ustawy pod obrady Komitetu

Zasadą jest, że organ wnioskujący wnosi projekt ustawy do rozpatrzenia przez Komitet do Spraw Europejskich po przeprowadzeniu etapu uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania, a w przypadku projektu ustawy regulującego materię objętą zakresem działania innych komitetów właściwych do rozpatrzenia określonej kategorii spraw – po rozpatrzeniu przez te komitety. Projekt wnoszony do rozpatrzenia przez Komitet do Spraw Europejskich powinien uwzględniać uwagi i stanowiska zgłoszone w toku uzgodnień, konsultacji publicznych i opiniowania projektu, które organ wnioskujący uznał za zasadne. Zaś projekt ustawy, który po ww. etapie podlegał jeszcze rozpatrzeniu przez inne komitety właściwe do rozpatrzenia określonej kategorii spraw, powinien uwzględniać również rozstrzygnięcia tych komitetów. Jednocześnie zauważenia wymaga, że wszelkie zmiany dokonywane w projekcie ustawy powinny znaleźć swoje odzwierciedlenie w uzasadnieniu ustawy oraz OSR.

Projekt aktu prawnego, który pierwotnie został zakwalifikowane przez Zespół do spraw Programowania Prac Rządu jako projekt, które nie ma na celu wdrożenia prawa Unii Europejskiej i oznaczony literami UD, może zostać skierowane do rozpatrzenia przez Komitet do Spraw Europejskich, jeżeli organ wnioskujący uzna, że projekt ten zawiera elementy dostosowawcze do prawa Unii Europejskiej. Konieczność rozpatrzenia takiego projektu przez Komitet należy potwierdzić w Departamencie Komitetu do Spraw Europejskich.

W szczególnych przypadkach organ wnioskujący może wnieść autopoprawkę do skierowanego pod obrady Komitetu do Spraw Europejskich projektu ustawy. Zalecane jest, aby autopoprawka wnoszona przed terminem posiedzenia Komitetu miała postać propozycji konkretnego brzmienia przepisu ustawy, zawartej w piśmie skierowanym do rozpatrzenia przez Komitet. W celu wyraźnego zaznaczenia zakresu autopoprawki nie należy nanosić jej na tekst projektu ustawy. Powyższa reguła nie znajdzie zastosowania w przypadku, gdy zmiany dokonywane w projekcie są znaczne; wówczas organ wnioskujący przedstawia nowy tekst do rozpatrzenia przez Komitet do Spraw Europejskich, wyróżniając graficznie wprowadzone zmiany. Natomiast autopoprawka zgłoszona przez organ wnioskujący w trakcie posiedzenia jest rozpatrywana bezpośrednio na tym posiedzeniu.

V. Wymagania dotyczące projektu wnoszonego pod obrady Komitetu

Projekt ustawy kierowany do rozpatrzenia przez Komitet do Spraw Europejskich powinien odpowiadać wymaganiom określonym w Regulaminie pracy Rady Ministrów oraz w przepisach odrębnych. Do projektu tego należy dołączyć:

• informację o wynikach przeprowadzonych uzgodnień,
• uzasadnienie projektu ustawy wraz z OSR,
• protokół rozbieżności,
• tabelaryczne zestawienie przepisów dyrektywy lub dyrektyw, których wdrożenie jest celem projektu ustawy oraz projektowanych przepisów prawa polskiego, a także wyjaśnienie określające przyczyny wejścia w życie projektowanej ustawy lub niektórych jej przepisów w danym terminie oraz zawierające informacje, czy proponowany termin wejścia w życie uwzględnia wymogi w zakresie terminów wdrożenia dyrektywy lub dyrektyw (tzw. tabela zgodności),
• tabelaryczne zestawienie przepisów projektu ustawy, które wykraczają poza cel wdrożenia prawa Unii Europejskiej, wraz z wyjaśnieniem niezbędności objęcia ich tym projektem (tzw. odwrócona tabela zgodności).

W sytuacji gdy organ wnioskujący dysponuje opinią Rady Legislacyjnej wyrażoną do procedowanego projektu, a dodatkowo dotyczy ona zagadnień europejskich mogących być przedmiotem zainteresowania Komitetu do Spraw Europejskich, wówczas zalecane jest dołączenie jej do wniosku.

Projekt ustawy oraz załączone do niego dokumenty badane są pod względem spełniania wymagań formalnych i, jeśli ich nie spełniają, to sekretarz Komitetu do Spraw Europejskich może w trybie pilnym wystąpić do organu wnioskującego o usunięcie tych braków lub uzupełnienie projektu ustawy.

Sekretarz Komitetu przekazuje członkom Komitetu oraz osobom zaproszonym do udziału w posiedzeniu Komitetu przez Przewodniczącego Komitetu wniesiony przez wnioskodawcę projekt ustawy oraz wszelkie dokumenty dotyczące prac nad tym projektem, nie później niż 5 dni przed datą posiedzenia, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej lub z wykorzystaniem informatycznych nośników danych, z wykorzystaniem certyfikowanego podpisu elektronicznego.

VI. Uwagi do projektu

Prawo zgłaszania uwag do projektu ustawy rozesłanego przez sekretarza Komitetu do Spraw Europejskich posiadają członkowie Komitetu oraz Prezes Rządowego Centrum Legislacji.

Uwagi do projektu ustawy należy wnosić za pośrednictwem sekretarza Komitetu nie później niż na 24 godziny przed terminem rozpoczęcia posiedzenia Komitetu. Uwagi do projektu są wnoszone oraz przekazywane wnioskodawcy projektu (jego autorowi) za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej i w takiej samej formie są następnie przekazywane wnioskodawcy projektu przez sekretarza Komitetu.

Jeżeli projekt jest rozpatrywany przez Komitet do Spraw Europejskich w trybie obiegowym, to uwagi do tego projektu należy składać terminowo – pod rygorem ich nierozpatrzenia.

VII. Tryb pracy Komitetu

Komitet do Spraw Europejskich rozpatruje projekt ustawy na posiedzeniu. Przepisy Regulaminu Komitetu do Spraw Europejskich dopuszczają możliwość rozpatrzenia projektu ustawy w trybie obiegowym. Rozstrzyga o tym Przewodniczący Komitetu na wniosek organu wnioskującego albo z inicjatywy własnej.

Komitet do Spraw Europejskich rozpatruje projekt ustawy według ustalonego przez sekretarza Komitetu do Spraw Europejskich projektu porządku obrad.

Prace nad konkretnym projektem ustawy na posiedzeniu Komitetu rozpoczyna krótkie zreferowanie meritum rozwiązań zawartych w projekcie. Projekt ustawy referuje Przewodniczący Komitetu do Spraw Europejskich lub wskazany przez niego członek Komitetu albo upoważniony przedstawiciel organu wnioskującego.

W trakcie dalszych prac nad projektem ustawy Komitet do Spraw Europejskich rozpatruje:

• rozbieżności stanowisk o charakterze europejskim, ujęte w protokole rozbieżności, opracowanym po etapie uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania projektu (patrz objaśnienia dotyczące etapu Uzgodnienia, konsultacje publiczne lub opiniowanie),
• uwagi o charakterze europejskim zgłoszone do projektu ustawy w terminie wyznaczonym na ich przedstawienie oraz, za zgodą Przewodniczącego Komitetu, uwagi zgłoszone po upływie wyznaczonego terminu.

Kierując do członków Komitetu do Spraw Europejskich projekt ustawy do rozpatrzenia w trybie obiegowym Sekretarz Komitetu załącza do projektu protokół rozbieżności, który został załączony do tego projektu. Niepodtrzymanie uwag skutkuje uznaniem uwag za wyjaśnione.

VIII. Rozstrzygnięcia Komitetu

Prace nad projektem ustawy skierowanym do rozpatrzenia przez Komitet do Spraw Europejskich mogą zakończyć się:

• przyjęciem projektu ustawy bez zmian i rekomendowaniem go Radzie Ministrów, właściwym komitetom oraz Stałemu Komitetowi Rady Ministrów,
• przyjęciem projektu ustawy ze zmianami i rekomendowaniem go Radzie Ministrów, właściwym komitetom oraz Stałemu Komitetowi Rady Ministrów,
• wyrażeniem opinii o projekcie,
• rekomendowaniem Radzie Ministrów odrzucenia projektu ustawy,
• podjęciem rozstrzygnięcia o ponownym rozpatrzeniu projektu ustawy po spełnieniu określonych wymogów lub w innym terminie. W takim przypadku Komitet do Spraw Europejskich może:
• rekomendować projekt ustawy do rozpatrzenia przez zespół roboczy Komitetu,
• wystąpić z wnioskiem odpowiednio do Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Prezesa Rządowego Centrum Legislacji albo Sekretarza Rady Ministrów o skierowanie projektu ustawy do zaopiniowania przez Radę Legislacyjną przy Prezesie Rady Ministrów lub wskazany organ wewnętrzny Rady Ministrów.

Projekt ustawy uznaje się za przyjęty w trybie obiegowym, jeżeli:

• nie zgłoszono do niego uwag,
• nie podtrzymano uwag zawartych w protokole rozbieżności albo
• uwagi zostały wyjaśnione lub uwzględnione.

IX. Tekst ostateczny

Na etapie rozpatrywania sprawy przez Komitet do Spraw Europejskich powinny zostać rozstrzygnięte wszystkie uwagi o charakterze europejskim. Ostateczny tekst projektu ustawy po rozpatrzeniu przez Komitet opracowuje organ wnioskujący.

W szczególnych przypadkach projekt ustawy po przyjęciu przez Komitet do Spraw Europejskich może zostać ponownie rozesłany w celu potwierdzenia poprawności uwzględnienia uwag („Tryb potwierdzenia”). Na tym etapie rozpatrywane są jedynie uwagi, które były już uprzednio zgłoszone na etapie prac Komitetu do Spraw Europejskich.

X. Udostępnienie dokumentów w RPL

Sekretarz Komitetu do Spraw Europejskich udostępnia w RPL wszelkie dokumenty dotyczące prac nad projektem ustawy, w szczególności:

• projekt ustawy wraz z uzasadnieniem i OSR oraz z dołączonymi do niego dokumentami,
• zgłoszone uwagi do projektu,
• ustosunkowanie się organu wnioskującego do zgłoszonych uwag,
• wyciąg z protokołu ustaleń Komitetu do Spraw Europejskich

Zanim przejdziesz do następnego etapu, sprawdź:

W skład Stałego Komitetu Rady Ministrów wchodzą:

• Przewodniczący, powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów spośród członków Rady Ministrów,
• członkowie, którymi są:
• przedstawiciel Prezesa Rady Ministrów (którym jest Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów albo wyznaczony przez Prezesa Rady Ministrów sekretarz stanu albo podsekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów),
• przedstawiciele ministrów kierujących działami administracji rządowej oraz ministrów – członków Rady Ministrów (którym jest wyznaczony przez ministra sekretarz stanu albo podsekretarz stanu odpowiedzialny za koordynację działań legislacyjnych w urzędzie obsługującym ministra),
• przedstawiciele Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w liczbie nie większej niż trzech, wyznaczeni przez Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów spośród sekretarzy stanu albo podsekretarzy stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

Ponadto Prezes Rady Ministrów albo z jego upoważnienia Przewodniczący Komitetu, w porozumieniu z Szefem Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, może wyznaczyć każdorazowo dodatkowo inną osobę niż określona w pkt 2 lit. a do reprezentowania Prezesa Rady Ministrów w określonej sprawie będącej przedmiotem prac Stałego Komitetu Rady Ministrów.

Prezes Rządowego Centrum Legislacji, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów Prezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej oraz Pełnomocnik Prezesa Rady Ministrów – Szef Centrum Analiz Strategicznych są stałymi uczestnikami posiedzeń Stałego Komitetu Rady Ministrów. W pracach Komitetu mogą brać udział ich przedstawiciele. Niezależnie od powyższego Przewodniczący Komitetu może zapraszać do udziału w jego pracach, z głosem doradczym, również inne osoby reprezentujące organy, instytucje lub organizacje właściwe w sprawach będących przedmiotem tych prac, w tym przedstawiciela Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów.

II. Podmioty uprawnione do wniesienia projektu pod obrady Komitetu

Podmiotami uprawnionymi do wniesienia projektu ustawy do rozpatrzenia przez Stały Komitet Rady Ministrów są, co do zasady, te same podmioty, które posiadają prawo opracowania projektu ustawy, prowadzenia jego uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania.

Prawo wniesienia projektu ustawy po obrady Stałego Komitetu Rady Ministrów przysługuje zatem:

• członkom Rady Ministrów,
• Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów,
• podmiotom, które zostały upoważnione przez Prezesa Rady Ministrów do opracowania lub prowadzenia procesu uzgodnień, konsultacji publicznych i opiniowania lub wnoszenia projektów ustaw do rozpatrzenia przez właściwe komitety, Stały Komitet Rady Ministrów, komisję prawniczą oraz Radę Ministrów. Przykładowy katalog tych podmiotów został szczegółowo opisany przy etapie Opracowanie projektu,
• podmiotom, które na podstawie przepisów odrębnych posiadają upoważnienie do opracowania, uzgadniania, konsultacji publicznych, opiniowania i wnoszenia projektów ustaw do rozpatrzenia przez właściwe komitety, Stały Komitet Rady Ministrów, komisję prawniczą oraz Radę Ministrów.

Organ wnioskujący wnosi projekt ustawy do rozpatrzenia przez Stały Komitet Rady Ministrów za pośrednictwem Sekretarza Stałego Komitetu Rady Ministrów. Dokument wnosi się w postaci elektronicznej na elektroniczną skrzynkę podawczą Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Wniosek o rozpatrzenie projektu ustawy organ wnioskujący opatruje kwalifikowanym podpisem elektronicznym. Tekst projektu ustawy wraz z jego uzasadnieniem opatruje kwalifikowanym podpisem elektronicznym osoba uprawniona do dokonania tej czynności zgodnie z przepisami regulującymi funkcjonowanie urzędu sprawującego obsługę organu wnioskującego (§ 60a Regulaminu).

III. Wniesienie projektu pod obrady Komitetu

Organ wnioskujący wnosi projekt ustawy do rozpatrzenia przez Stały Komitet Rady Ministrów po przeprowadzeniu etapu uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania projektu, a w przypadku projektów ustaw regulujących materię objętą zakresem działania Komitetu Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji, Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów, Komitetu Społecznego Rady Ministrów, Komitetu Rady Ministrów do spraw Bezpieczeństwa Narodowego i spraw Obronnych lub Komitetu do Spraw Europejskich – po rozpatrzeniu przez te komitety. Projekt wnoszony do rozpatrzenia przez Stały Komitet Rady Ministrów powinien uwzględniać uwagi i stanowiska zgłoszone w toku uzgodnień, konsultacji publicznych i opiniowania projektu, które organ wnioskujący uznał za zasadne. Natomiast w przypadku projektu ustawy, który po uzgodnieniach podlegał jeszcze rozpatrzeniu przez właściwe komitety, projekt ten powinien uwzględniać również rozstrzygnięcia tych komitetów. Jednocześnie zauważenia wymaga, że wszelkie zmiany dokonywane w projekcie ustawy powinny znaleźć swoje odzwierciedlenie w uzasadnieniu ustawy oraz OSR.

W szczególnych przypadkach organ wnioskujący może wnieść autopoprawkę do skierowanego pod obrady Stałego Komitetu Rady Ministrów projektu ustawy. Zalecane jest, aby autopoprawka wnoszona przed terminem posiedzenia Komitetu miała postać propozycji konkretnego brzmienia przepisu ustawy, zawartej w piśmie skierowanym do rozpatrzenia przez Stały Komitet Rady Ministrów. W celu wyraźnego zaznaczenia zakresu autopoprawki nie należy nanosić jej na tekst projektu ustawy. Powyższa reguła nie znajdzie zastosowania w przypadku, gdy zmiany dokonywane w projekcie są znaczne; wówczas organ wnioskujący przedstawia nowy tekst do rozpatrzenia przez Stały Komitet Rady Ministrów, wyróżniając graficznie nowo naniesione zmiany. Natomiast autopoprawka zgłoszona przez organ wnioskujący w trakcie posiedzenia jest rozpatrywana bezpośrednio na tym posiedzeniu.

IV. Wymagania dotyczące wniosku o rozpatrzenie projektu

Wniosek o rozpatrzenie projektu ustawy powinien, w sposób możliwie zwięzły, określać jego istotę i cel oraz wskazywać inne okoliczności mające istotny wpływ na podjęcie rozstrzygnięcia lub wyrażenie opinii przez Stały Komitet Rady Ministrów, a także przedstawiać:

• informację o pozycji projektu ustawy w wykazie prac legislacyjnych Rady Ministrów oraz o terminie planowanego przyjęcia tego projektu, jeżeli termin ten został określony,
• informację o wynikach przeprowadzonych uzgodnień,
• informację o stanowisku organu wnioskującego wobec opinii Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego,
• informację na temat ustaleń właściwych komitetów.

Do wniosku o rozpatrzenie projektu ustawy przez Stały Komitet Rady Ministrów należy dołączyć:

• tekst projektu wraz z jego uzasadnieniem, w tym OSR,
• protokół rozbieżności, zestawienie nieuwzględnionych uwag oraz raport z konsultacji,
• opinię o zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej, jeżeli została przedstawiona i stanowisko organu wnioskującego w przypadku nieuwzględnienia uwag przedstawionych w tej opinii,
• opinię Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów wraz ze stanowiskiem organu wnioskującego,
• tabelę zgodności, odwróconą tabelę zgodności oraz wyjaśnienie terminu wejścia w życie – w przypadku projektu ustawy mającej na celu wdrożenie prawa Unii Europejskiej,
• jeżeli projekt ustawy przewiduje wydanie aktów wykonawczych – projekty takich aktów o podstawowym znaczeniu dla proponowanej regulacji, a w przypadku projektu ustawy mającej na celu wdrożenie prawa Unii Europejskiej – projekty aktów wykonawczych, których obowiązek wydania przewiduje projekt ustawy,
• opinie, analizy i inne materiały wymagane lub niezbędne ze względu na przedmiot projektu.

Regulamin pracy Rady Ministrów nie przewiduje obowiązku dołączania do projektu ustawy kierowanego pod obrady Stałego Komitetu Rady Ministrów zgłoszeń lobbingowych. Zgłoszenia te będą dołączane do projektu dopiero na etapie rozpatrzenia projektu przez Radę Ministrów. Nie oznacza to jednak, że przed tym etapem zgłoszenia te nie będą powszechnie dostępne. Zgodnie bowiem z przepisami o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa organ wnioskujący zobowiązany jest udostępnić zgłoszenia lobbingowe w Biuletynie Informacji Publicznej. Realizując powyższy obowiązek, organ wnioskujący zamieszcza zgłoszenia lobbingowe w RPL. Ponadto informacja dotycząca zgłoszeń lobbingowych zostanie umieszczona w raporcie z konsultacji, który stanowi obligatoryjny załącznik do projektu kierowanego do rozpatrzenia przez Stały Komitet Rady Ministrów.

Wniosek o rozpatrzenie projektu badany jest pod względem spełniania wymagań formalnych. Jeśli ich nie spełnia, Sekretarz Stałego Komitetu Rady Ministrów może wystąpić do organu wnioskującego o usunięcie braków formalnych w wyznaczonym terminie. Sekretarz każdorazowo określa termin w zależności od rodzaju uchybień oraz czasu koniecznego do uzupełnienia wniosku. Jeżeli w wyznaczonym terminie organ wnioskujący nie uzupełni braków formalnych wniosku, wówczas Sekretarz Stałego Komitetu Rady Ministrów może zwrócić projekt ustawy organowi wnioskującemu.

Niezależnie od dokonania oceny wymagań formalnych, jeżeli z dołączonego do wniosku protokołu rozbieżności wynika konieczność przeprowadzenia ponownych uzgodnień w całości lub w części, Przewodniczący Stałego Komitetu Rady Ministrów może zwrócić projekt organowi wnioskującemu, zobowiązując go do przeprowadzenia tych uzgodnień, w szczególności może zobowiązać go do zorganizowania konferencji uzgodnieniowej. Dzieje się tak zazwyczaj w sytuacji, gdy z uwag zgłoszonych w procesie uzgodnień znaczna ich część nie została uzgodniona, tylko znalazła się w protokole rozbieżności celem ich rozstrzygnięcia przez Komitet.

Przed zarządzeniem rozpatrzenia projektu ustawy przez Stały Komitet Rady Ministrów Przewodniczący Stałego Komitetu Rady Ministrów może wystąpić do:

• Pełnomocnika Prezesa Rady Ministrów – Szefa Centrum Analiz Strategicznych o przedstawienie opinii Centrum Analiz Strategicznych, zwanego dalej „CAS”, o projekcie ustawy w zakresie zgodności tego projektu z oceną przewidywanych skutków społeczno-gospodarczych;
• Prezesa Rządowego Centrum Legislacji o przedstawienie opinii o projekcie ustawy pod względem prawnym.

Po zapoznaniu się z opinią Centrum Analiz Strategicznych lub opinią Prezesa Rządowego Centrum Legislacji Przewodniczący Stałego Komitetu Rady Ministrów może:

• zarządzić rozpatrzenie projektu ustawy przez Stały Komitet Rady Ministrów;
• skierować projekt ustawy do rozpatrzenia przez właściwy komitet;
• skierować projekt ustawy do Zespołu do spraw Programowania Prac Rządu w celu weryfikacji zasadności kontynuowania prac legislacyjnych nad projektem ustawy;
• zwrócić projekt ustawy organowi wnioskującemu w celu przeprowadzenia dodatkowych uzgodnień z CAS lub Rządowym Centrum Legislacji.

W przypadku projektu ustawy innego niż projekt ustawy mającej na celu wdrożenie prawa Unii Europejskiej przed zarządzeniem rozpatrzenia projektu tej ustawy przez Stały Komitet Rady Ministrów Przewodniczący Stałego Komitetu Rady Ministrów może wystąpić do ministra właściwego do spraw członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej o przekazanie opinii o zgodności tego projektu z prawem Unii Europejskiej. Opinię przedstawia się w terminie wyznaczonym przez Przewodniczącego Stałego Komitetu Rady Ministrów, nie krótszym niż 7 dni od dnia otrzymania wystąpienia o opinię. Opinię zawierającą uwagi do projektu Sekretarz Stałego Komitetu Rady Ministrów przekazuje organowi wnioskującemu, który ma obowiązek przedstawić stanowisko w przypadku nieuwzględnienia tych uwag.

Jeżeli Przewodniczący Stałego Komitetu Rady Ministrów zarządzi rozpatrzenie przez Stały Komitet Rady Ministrów projektu ustawy innego niż projekt ustawy mającej na celu wdrożenie prawa Unii Europejskiej, w sprawie którego występował do ministra właściwego do spraw członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej o opinię o zgodności tego projektu z prawem Unii Europejskiej, Sekretarz Stałego Komitetu Rady Ministrów przekazuje tę opinię oraz stanowisko organu wnioskującego osobom wchodzącym w skład Stałego Komitetu Rady Ministrów oraz stałym uczestnikom posiedzeń Komitetu wraz z projektem.

V. Uwagi do projektu

Prawo zgłaszania uwag do projektu ustawy rozesłanego przez Sekretarza Stałego Komitetu Rady Ministrów przysługuje:

• członkom Rady Ministrów, w tym ministrowi właściwemu do spraw członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, który dodatkowo przedstawia opinię o zgodności z prawem Unii Europejskiej projektu ustawy mającej na celu wdrożenie prawa Unii Europejskiej, Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów,
• Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów,
• Prezesowi Rządowego Centrum Legislacji,
• Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów,
• Prezesowi Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej,
• Pełnomocnikowi Prezesa Rady Ministrów – Szefowi Centrum Analiz Strategicznych, który przedstawia opinię o projekcie ustawy, sporządzoną przez Centrum Analiz Strategicznych (CAS).

Uwagi do projektu ustawy oraz opinię CAS należy wnosić za pośrednictwem Sekretarza Stałego Komitetu Rady Ministrów w terminie 7 dni od dnia przekazania projektu. W wyjątkowych sytuacjach Przewodniczący Komitetu może zmienić ten termin, jeżeli wymaga tego rodzaj i treść projektu, stopień jego złożoności lub pilność.
Opinię o zgodności z prawem Unii Europejskiej projektu ustawy mającej na celu wdrożenie prawa Unii Europejskiej wnosi się za pośrednictwem Sekretarza Stałego Komitetu Rady Ministrów. Opinię zawierającą uwagi do projektu Sekretarz Stałego Komitetu Rady Ministrów przekazuje organowi wnioskującemu, który ma obowiązek przedstawić stanowisko w przypadku nieuwzględnienia uwag przedstawionych w tej opinii,
Na wniosku kierującym projekt ustawy pod obrady Stałego Komitetu Rady Ministrów Sekretarz Komitetu nanosi informację dotyczącą w szczególności długości terminu na zgłaszanie uwag (najczęściej przez wskazanie konkretnej daty dziennej i ewentualnie konkretnej godziny) oraz danych kontaktowych referenta sprawy prowadzącego dany projekt na etapie Stałego Komitetu Rady Ministrów, a także trybu właściwego dla rozpatrzenia projektu (na posiedzeniu czy w trybie obiegowym).

Organ wnioskujący odnosi się do przedstawionych uwag oraz do przedstawionej opinii CAS w terminie 2 dni od dnia, w którym upłynął termin zgłaszania uwag. W przypadku nieustosunkowania się do uwag lub do przedstawionej opinii CAS w wyznaczonym terminie Przewodniczący Stałego Komitetu Rady Ministrów może skierować projekt do rozpatrzenia w innym terminie.

Opinię CAS, opinię o zgodności z prawem Unii Europejskiej i inne uwagi zgłoszone do projektu oraz ustosunkowanie się do tych opinii i uwag przekazuje się w postaci elektronicznej na elektroniczną skrzynkę podawczą Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

VI. Tryb pracy Komitetu

Zasadą jest, że Stały Komitet Rady Ministrów rozpatruje projekt ustawy na posiedzeniu.

Przepisy Regulaminu pracy Rady Ministrów dopuszczają również możliwość rozpatrzenia projektu ustawy w trybie obiegowym. O trybie tym decyduje Przewodniczący Stałego Komitetu Rady Ministrów albo działający z jego upoważnienia Sekretarz Stałego Komitetu Rady Ministrów, na wniosek organu wnioskującego albo z własnej inicjatywy.

• Rozpatrywanie projektu na posiedzeniu

Stały Komitet Rady Ministrów rozpatruje projekt ustawy według ustalonego przez Sekretarza Komitetu projektu porządku obrad.
Prace nad konkretnym projektem ustawy na posiedzeniu Stałego Komitetu Rady Ministrów rozpoczyna krótkie zreferowanie meritum rozwiązań zawartych w projekcie. Projekt ustawy referuje Przewodniczący Stałego Komitetu Rady Ministrów lub przedstawiciel organu wnioskującego.

W trakcie dalszych prac nad projektem ustawy Stały Komitet Rady Ministrów rozpatruje:

• opinię CAS – jeżeli została sporządzona w terminie,
• rozbieżności stanowisk, ujęte w protokole rozbieżności, opracowanym po etapie uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania projektu (patrz objaśnienia dotyczące etapu Uzgodnienia, konsultacje publiczne lub opiniowanie),
• uwagi zgłoszone do projektu ustawy w terminie wyznaczonym na ich przedstawienie.

Przewodniczący Stałego Komitetu Rady Ministrów może wyrazić zgodę na rozpatrzenie przez Komitet:

• uwag zgłoszonych w toku uzgodnień i następnie wycofanych, uwag uzgodnionych i uwag pozostawionych bez rozpatrzenia – wyłącznie na umotywowany wniosek organu zgłaszającego te uwagi (patrz objaśnienia dotyczące etapu Uzgodnienia, konsultacje publiczne lub opiniowanie),
• uwag zgłoszonych po upływie terminu wyznaczonego na ich przedstawienie oraz zgłoszonych na posiedzeniu Stałego Komitetu Rady Ministrów. Jeżeli Przewodniczący nie wyrazi na to zgody, kieruje projekt do rozpatrzenia w innym terminie albo decyduje o nierozpatrywaniu zgłoszonych uwag,
• opinii CAS zgłoszonej po upływie terminu wyznaczonego na jej przedstawienie lub zgłoszonej na posiedzeniu Stałego Komitetu Rady Ministrów. Jeżeli Przewodniczący nie wyrazi na to zgody, kieruje projekt do rozpatrzenia w innym terminie albo decyduje o nierozpatrywaniu opinii CAS.
• Rozpatrywanie projektu w trybie obiegowym

Sekretarz Stałego Komitetu Rady Ministrów, kierując projekt ustawy do rozpatrzenia przez Komitet w trybie obiegowym, wyznacza termin na zajęcie stanowiska. Wyznaczenie terminu krótszego niż 3 dni od przekazania projektu ustawy jest dopuszczalne wyłącznie w szczególnie uzasadnionych przypadkach.

VII. Rozstrzygnięcia Komitetu

• Projekt rozpatrywany na posiedzeniu

W przypadku gdy projekt ustawy został skierowany do rozpatrzenia przez Stały Komitet Rady Ministrów na posiedzeniu, prace nad tym projektem mogą zakończyć się:

• przyjęciem projektu ustawy bez zmian i rekomendowaniem go Radzie Ministrów,
• przyjęciem projektu ustawy ze zmianami i rekomendowaniem go Radzie Ministrów,
• rekomendowaniem Radzie Ministrów odrzucenia projektu ustawy,
• wyrażeniem opinii o projekcie,
• podjęciem rozstrzygnięcia o ponownym rozpatrzeniu projektu ustawy po spełnieniu określonych wymogów lub w innym terminie. W takim przypadku Stały Komitet Rady Ministrów może w szczególności:
• zobowiązać organ wnioskujący do:
• przeprowadzenia procesu uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania,
• opracowania i wniesienia do rozpatrzenia w określonym terminie nowego tekstu projektu ustawy,
• dokonania w projekcie ustawy niezbędnych zmian i uzupełnień,
• skierować projekt ustawy do zaopiniowania przez Radę Legislacyjną przy Prezesie Rady Ministrów lub wskazany organ wewnętrzny Rady Ministrów.

Dodatkowo zauważenia wymaga, że jeżeli do projektu ustawy kierowanego do rozpatrzenia przez Stały Komitet Rady Ministrów został dołączony protokół rozbieżności, Komitet podejmując działania w celu usunięcia rozbieżności, nie jest związany ustaleniami przyjętymi w toku uzgodnień.

W przypadku gdy rozbieżności nie zostaną usunięte podczas prac Komitetu, może on przejąć sprawę do prowadzenia jako organ wnioskujący. Wówczas w jego imieniu działa Przewodniczący Stałego Komitetu Rady Ministrów, który kierując projekt do rozpatrzenia przez Radę Ministrów, zobowiązany jest do szczegółowego omówienia we wniosku rozbieżności nieusuniętych podczas prac Komitetu, ze wskazaniem ich przyczyn, przedstawieniem stanowiska osób wchodzących w skład Komitetu oraz sformułowaniem jednoznacznej propozycji rozstrzygnięcia sprawy przez Radę Ministrów. Pod względem prawnym treść wspomnianej wyżej propozycji ustala Rządowe Centrum Legislacji w porozumieniu z Sekretarzem Stałego Komitetu Rady Ministrów (§ 69 Regulaminu).
• Projekt rozpatrywany w trybie obiegowym

Projekt ustawy, wobec którego została podjęta decyzja, że będzie rozpatrywany w trybie obiegowym, uważa się za przyjęty, jeżeli:

• w wyznaczonym terminie nie zgłoszono do niego uwag,
• zgłoszone uwagi zostały uwzględnione przez organ wnioskujący,
• zgłoszone uwagi zostały wyjaśnione przez organ wnioskujący, a wyjaśnienia te zostały przyjęte przez podmiot zgłaszający.

Tym samym nieuwzględnienie lub niewyjaśnienie uwag zgłoszonych do projektu ustawy, a także nieprzyjęcie wyjaśnień skutkuje przerwaniem trybu obiegowego i koniecznością rozpatrzenia projektu w trybie zwykłym, tj. na posiedzeniu Stałego Komitetu Rady Ministrów. W tym miejscu zauważenia wymaga, że zgłoszenie uwag o charakterze legislacyjnym lub redakcyjnym nie przerywa procedury przyjęcia projektu ustawy w trybie obiegowym. Jak wskazano wyżej, Stały Komitet Rady Ministrów przekazuje uwagi tego rodzaju, za pośrednictwem Sekretarza Stałego Komitetu Rady Ministrów, Rządowemu Centrum Legislacji lub właściwej komórce organizacyjnej w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

Sekretarz Stałego Komitetu Rady Ministrów na najbliższym posiedzeniu Stałego Komitetu Rady Ministrów informuje osoby wchodzące w skład Komitetu oraz jego stałych uczestników (Prezesa RCL, Prezesa UOKiK, Prezesa Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej oraz Pełnomocnika Prezesa Rady Ministrów – Szefa Centrum Analiz Strategicznych) o przyjęciu danego projektu ustawy w trybie obiegowym. Wszystkie projekty ustaw przyjęte w tym trybie są umieszczane w rejestrze prowadzonym przez Sekretarza Stałego Komitetu Rady Ministrów.

VIII. Udostępnienie dokumentów w RPL

Sekretarz Stałego Komitetu Rady Ministrów udostępnia w RPL wszelkie dokumenty dotyczące prac nad projektem ustawy, w szczególności:

• wniosek o rozpatrzenie projektu ustawy wraz z projektem ustawy, uzasadnieniem i OSR oraz innymi dokumentami dołączonymi do wniosku,
• zgłoszone uwagi do projektu,
• ustosunkowanie się organu wnioskującego do zgłoszonych uwag,
• wyciąg z protokołu ustaleń Stałego Komitetu Rady Ministrów.

Zanim przejdziesz do następnego etapu, sprawdź: